PROJECT: Money

Mijn financiële project is op de negende van de maand alweer ter ziele. Halleluja hoe krijg ik het ook voor elkaar? Ik had eigenlijk vanaf de eerste van de maand al kriebels hoor, dat het niet goed zou gaan. Ik heb dan ook de hele week niet op mijn rekening gekeken. En dat lieve lezers, is nu juist iets wat je niet moet doen. Vanmorgen, toen ik mijn vakantie ging betalen, had ik dan ook grote schrik.

En toen ging ik kijken, wat heb ik afgelopen week gedaan dan? ZARA meer dan honderd euro, rode BlueBlood broek van bijna honderd euro, OV chipkaart opladen, tanken (en nu alweer bijna leeg.. au!), Chipkaart laden, pastaatje hier, Starbucksje daar, Kamer van Koophandel, onverwacht 170 euro extra van de ziektekostenverzekering (eigen risico) en ooh.. TACHTIG EURO AAN SUSHI.

En dan had ik ook nog een financiële meevaller a 120 euro...


Hoe krijg ik het voor elkaar?

Maar ik geef nog niet op. Niet op de negende al. Aan twee van m'n roze ZARA items hangt nog een kaartje en de bon heb ik ook nog wel ergens liggen. Jammer jongens, jullie krijgen vast een andere leuke eigenaar. Ik ga de komende maand op water, brood en misschien wat groente en fruit en er wordt GEEN kleding meer gekocht.

Het leven kan ook heus wel leuk zijn zonder sushi en nieuwe kleding, toch? Ik moet nog drie weken..

Liefs,

Annemerel
Follow my blog with bloglovin

PROJECT: April

In januari had ik een gericht plan, in februari was ik al wat minder ambitieus en in maart dacht ik 'I'll just go with the flow'. En daar is niks verkeerd aan, maar ik heb wel geleerd, dat ik veel meer bereik en veel meer voldoening uit mijn leven haal als ik een gericht plan heb. Ik noem ze graag, mijn projectjes. Dus daarom lieve meiden, heb ik weer een projectje, het april project.

Wat ik deze maand allemaal wil gaan doen:

1. Ik wil gezond blijven eten. Ik heb nu dagen dat ik heel erg gezond ben, maar ik geef het niet graag toe, er zijn ook nog wel dagen dat ik minder goed eet. Dat ik pas na drie uur ontbijt, en dan geen gezond ontbijtje, maar een muffin of een croissant. Ik merk dat ik me dan de hele dag minder lekker voel. Ook eet ik ook nog wel eens een zakje drop. Achterelkaar. Lieve lezers, als er iets is waar ik me slecht van ga voelen, is een hele zak drop (zout!). Ik wil mezelf niets ontzeggen en ik ben ook niet bezig met afvallen, maar ik merk gewoon dat ik minder actief (en dus gelukkig) word als ik dit soort ongezonde uitspattingen heb. Oh en ik wil twee dagen per week geen vis en geen vlees eten. Gewoon omdat ik paddestoelen nog lekkerder vind dan Steak Tartaar en Bawykov Zalm bij elkaar!

2. Ik wil weer actiever schrijven. De laatste weken krijg ik het steeds drukker en het schrijven schiet er dan een beetje bij in. En dat is onzin, want zo lang ik tijd heb voor eindeloze herhalingen van Friends, is er ook tijd om te schrijven. Maar soms is het gewoon makkelijker om op de bank te zakken met een kop thee en voor je het weet, ben je weer een seizoen verder. Na een paar afleveringen Friends voel ik me werkelijk waar NOOIT gelukkiger. Ik voel me juist duf, suf en nutteloos. Dus lieve Annemerel, jij gaat gewoon weer lekker schrijven en je Friendsmarathonnetjes bewaar je maar lekker tot je tachtig bent en je nergens anders meer toe in staat bent.

3. Ik wil nog meer sporten. Ik heb nog eventjes getwijfeld om met Saar en Genesis mee te doen met de 30day Hot Yoga challange voor Japan, maar dat is niet reëel. Ten eerste heb ik nog nooit een Yoga les gevolgd (op de filmpjes die ik via internet heb na dan) dus om dan gelijk maar eventjes dertig dag Bikram Yoga te doen, nou dat lijkt me niet de meest verstandige stap. Maar ik wil wel dagelijks even bewegen en tegelijkertijd ook naar m'n lichaam luisteren. Ik ga niet meer hardlopen als m'n been ook maar een klein beetje pijn doet en als ik m'n rug voel tijdens m'n buikspieroefeningen, dan doe ik niet net alsof ik gewoon buikspieren in m'n rug heb zitten (en ik dus niet moet zeuren en door moet gaan), nee dan doe ik even rustig aan. Oh en aan het eind van de maand wil ik m'n favoriete skinny jeans weer passen.

4. Ik moet deze maand twee vakanties betalen, m'n moeder wordt vijftig en m'n zusje wordt zestien. Op dit moment is er alweer een paar honderd euro van m'n salaris weg, omdat ik nog wat achterstallige betalingen had liggen. Deze maand wil ik gewoon uitkomen met m'n salaris (ondanks die twee vakanties, de verjaardagen en de betalingen van vorige maand die ik met dit salaris gedaan heb) en ik wil het liefst nog zo'n vijftig euro overhouden. En dat is geen streven, dat is de enige optie.

5. Ik wil een citroencheesecake bakken, ik wil een dagje lekker naar Amsterdam, ik wil minstens één boek 100% voor m'n plezier lezen, ik wil minstens honderd nieuwe Franse woorden leren, ik wil me eindelijk inschrijven bij de Kamer van Koophandel, ik wil iedere ochtend vrolijk wakker worden en iedere avond slapen voordat ik in m'n chagrijnige modus beland. Ik wil me inschrijven voor een master, ik wil de eerste lekkere aardbeien en frambozen proeven. Ik wil een salade eten op ons balkon bij ondergaande zon. Ik wil het leven lief hebben, het leven omarmen en het leven leven.

Liefs,

Annemerel
Follow my blog with bloglovin

PROJECT: The (not so) Spending Diet (How I'm keeping up)

Weten jullie nog dat ik drie weken geleden, op 1 februari, zei dat ik deze maand geen geld uit wilde geven aan kleding of aan beauty-artikelen. Ik had één joker, die ik mocht gebruiken als ik iets zag wat ik echt niet kon laten staan, maar ik moest hem wijs gebruiken, want ik had er slechts één en daar was geen twijfel over mogelijk..

En.. zijn jullie benieuwd of ik, door vele gezien als notoir shop-a-holic, mijn eigen dieet kan volhouden..?

Ik kan jullie met trots vertellen, ik heb nog geen euro aan kleding of beauty uitgegeven. En of het me moeite kost? Absoluut niet. Ik heb de stad vermeden, ben er gewoon de hele maand nog niet geweest. En om het verhaal nog eventjes iets mooier te maken, mijn dieet geldt eigenlijk al sinds 20 januari, wat betekent dat ik al meer dan een maand heel erg zuinig ben (op die iMac na dan, maar daar was voor gespaard).

Of ik er gelukkig van word? Nou weetje, ik kan heel erg gelukkig worden van het besef, dat als ik iets echt graag wil, dat ik dan de controle kan houden, en dat het me gewoon lukt. En doordat ik zo druk geweest ben met verhuizen en daar naar toe leven, heb ik ook veel minder interesse in nieuwe kleding.

Goed, die interesse komt nu wel weer terug hoor. Maar eh.. ik ga er natuurlijk wel voor zorgen dat ik niet gelijk in de eerste week van maart alles koop wat ik in februari had willen kopen, dan heeft het weinig zin gehad.

Ik wil dit seizoen eigenlijk heel erg graag aan de 5 Piece French Wardrobe, dat houdt in dat ik vijf items koop die echt bijzonder zijn, en misschien mijn basics iets aanvul. Ik ben benieuwd of ik zoiets vol kan houden, zou eigenlijk niet heel erg moeilijk moeten zijn met zo’n hoeveelheid kleding.. I’ll keep you posted!

Liefs,

Annemerel
Follow my blog with bloglovin

DIARY: If you wanna change the world, what are you waiting for?

Niet meer dromen, uren praten over wat je wilt doen, maar die tijd besteden om het ook daadwerkelijk te doen. Niet alleen maar visualiseren, maar de rondjes visualisatie bewaren voor de sportuurtjes en voor het slapen gaan. Niet meer op de bank liggen dromen, maar achter je bureau zitten en beginnen.

Beginnen met wat je wilt. Op papier brengen waar je al die tijd over hebt nagedacht, je gedachten clusteren en beginnen.

Want als je de wereld wilt veranderen, waar wacht je dan nog op? Stel het niet meer uit, want je kunt het, dat weet je in je dromen, het is tijd dat je dat vertrouwen ook krijgt als je gewoon met beide benen op de grond staat. Want dat vertrouwen mag er zijn, het is de basis van je succes.

Wees je zelf, en doe het.

Liefs,

Annemerel
Follow my blog with bloglovin

PROJECT: Cake Love

Ik had een regel, geen snoepjes, koekjes en chocola. Wel verjaardagstaart. Goed. Zondag was papa jarig en at ik twee stukken Hazelnootgebak van m'n favoriete banketbakker. Maandag was er nog taart over en nam ik nog een stuk, dinsdag was de taart nog steeds niet op en daar moest verandering in gebracht worden. Woensdag kwam m'n vader thuis met twee grote levensgrote dozen met stukken Limburgse Vlaaien, ook nog voor z'n verjaardag. En vrijdag, stond er een Chipolatataartje in de koelkast, nog een overblijfsel van z'n verjaardag.

Ik heb nu dus een hele week, iedere dag, minstens één keer taart gegeten, stiekem vaker twee keer. Die stomme regel van mezelf ook! Gelukkig blijft het wel bij taart en heb ik me nog niet op de koekjes en snoepjes gestort, maar serieus, ik denk de hele dag aan taart. Ik wil heel de dag taart. Dat was niet de bedoeling he, m'n zoetverslaving moest de kop in gedrukt worden, nu heb ik een taartverslaving.

Ik zou al het eten wat ik de hele dag opgeven, als ik maar taart zou mogen blijven eten. Ja, het is that bad. 


Het is maar goed dat ik morgen ga verhuizen, in mijn (vriendjes) huis komt de eerst komende tijd geen taart binnen!

Liefs,

Annemerel
Follow my blog with bloglovin

PROJECT: Tracy Anderson

Hardlopen is heerlijk, het is voor mij één van de meest ontspannende workouts. Maar helaas, voor een perfect lichaam (zowel van binnen en buiten) zul je meer moeten doen dan kilometers hardlopen. Sterker nog, hoewel m'n bovenbenen en heupen smaller worden, m'n kuiten daarentegen, worden dikker. En dat is niet alleen doordat de rest smaller wordt, want dat zou inderdaad een logische verklaring zijn, maar... m'n laarzen zitten strakker, evenals m'n skinny jeans.

Ik heb vorig jaar rond deze tijd wat yogavideo's gedaan, eigenlijk nog best wel fanatiek. En echt, m'n achterste was weer net zo strak als op m'n veertiende. M'n buikspieren waren nog steeds niet zichtbaar, maar als ik heel eerlijk ben deed ik daar ook nooit oefeningen voor. Oefeningen doen vind ik vervelend, buikspieroefeningen doen vind ik vreselijk. Die filmpjes van Exercise TV waren de eerste paar keer oké, ik dacht zelfs nog dat ik er een beetje zen van werd, maar hoe vaker ik dat filmpje deed, hoe minder zen, en tenslotte, hoe agressiever ik er van werd.

Goed, cut to the chase Annemerel! Ik heb misschien de oplossing (voor mij) gevonden! Al een tijdje wil ik de DVD's van Tracy Anderson, de personal trainer van onder andere Gwyneth Paltrow, proberen. Dat lichaam van Gwyneth.. op 38-jarige leeftijd, met twee kinderen.. Wauw. Nu zal ik waarschijnlijk nooit van m'n leven dat lichaam van Gwyneth krijgen (ze traint twee uur per dag, zes dagen per week, het moet natuurlijk wel leuk blijven!), maar dat hoeft natuurlijk ook helemaal niet. Ik wil gewoon van de zomer geen chagrijnig hangkontje, ik wil een gezellig, vrolijk, welgevormd kontje in m'n bikini hebben zitten.

Van de week vond ik eindelijk ergens de DVD's van Tracy, de Cardio Dance en de Mat workout. Nou

die Cardio Dance, daar had ik dus even het geduld niet voor en dat ging tussen de verhuisdozen in m'n kamer ook niet zo makkelijk, maar de Mat Work Out was een verrassing. Het was een uur lang en het was zwaar, maar ik heb geen druppeltje zweet gehad. Raar he? Normaal heb ik daar wel last van met Pilates en Yoga filmpjes, maar doordat je bij deze workout vooral de kleine spiergroepen traint, met hele kleine bewegingen, valt dat dus hartstikke mee.

Maar het was wel echt zwaar. De oefeningen zelf vielen nog wel mee, als ik ze allemaal acht keer zou mogen herhalen zou het ook geen enkel probleem zijn, maar je moet continu je spieren aanblijven spannen en je doet de oefeningen gerust vijftig keer achterelkaar. Oeps. Ik heb gekreund als een tennisster die al haar energie legt in het slaan van de bal. Ik heb opgegeven, heb stiekem gesmokkeld, maar ik heb het uur wel volgemaakt. Maar eh.. ik hoef natuurlijk heus niet in één keer het filmpje helemaal goed te doen, er moet natuurlijk nog wel een klein beetje uitdaging overblijven.

Wat Tracy Anderson's Mat Work Out leuker maakt dan de yogafilmpjes die ik normaal doe?
1. Geen druppeltje zweet.
2. De buikspieroefeningen zijn goed vol te houden en ik heb geen last van m'n nek en rug gekregen.
3. Muziek tijdens het filmpje is een stuk minder zweverig dan tijdens yogafilmpjes.
4. Tracy heeft een prachtig lichaam en dat werkt heel erg motiverend.
5. De Mat Work Out bevat oefeningen voor het hele lichaam, er wordt aan ieder spiertje gewerkt.

De DVD's van Tracy zijn onder andere te bestellen bij Amazon.com, maar online is ook heel wat te vinden. Op youtube staan heel erg veel filmpjes, maar ik vind het zelf juist wel fijn als ik gewoon 1 filmpje heb van een uur wat ik achter elkaar kan doen.

Liefs,

Annemerel
Follow my blog with bloglovin

PROJECT: 20K

Toen ik maandagmiddag het weerbericht voor dinsdag zag wist ik het, ik zou twintig kilometer hard gaan lopen. Er was gewoon geen twijfel over mogelijk. Als ik de halve marathon van 13 maart wilde halen, dan moest het dinsdagmiddag gewoon gebeuren. Volgende week ga ik verhuizen, de week daarna zal ook nog wel rommelig zijn, plus dat ik een heel andere route moet gaan uitzoeken. De week daarna zit ik in Oostenrijk en de week na m'n wintersport is alweer de week voor D-Day. Het moest dus gewoon.

Ik vertelde het tegen iedereen die het maar horen wilde, waardoor ik dus ook eigenlijk niet meer terug kon. Ik ben geen quitter, ik geef niet op, en ik ben ook geen liegbeest (m'n moeders reactie 'je had toch ook gewoon kunnen zeggen dat je twintig kilometer had gelopen..').

Waarom ik gisteren dan toch eventjes terug krabbelde. Ik was kapot, gebroken. De dag ervoor tien uur gewerkt op hakken, nou dat verklaard wel een hoop volgens mij?

Maar om kwart voor één begon ik toch aan mijn suicide mission. Ik moet zeggen dat ik er van te voren wel een roze pilletje in heb gepopt, om m'n benen toch iets minder te voelen. En ik gooide er een paar verschillende astma-sprays en een allergiepilletje achteraan. Alles, just to be sure.

Gelukkig ging die twintig kilometer me eigenlijk nog best redelijk af. Ik had echt verwacht dat het een drama zou worden, maar het weer was zo prachtig mooi! Ik liep voor het eerst weer in m'n korte roze broekje, met alleen een t-shirtje. Ik heb nu serieus duidelijk zichtbare lijnen over m'n armen en benen lopen. Onderschat dat februari zonnetje dus zeker niet!

Alles ging goed, ik moest alleen niet stoppen. Ik was één keer genoodzaakt om te stoppen, ik werd gebeld en m'n hardloopprogramma gaat dan ook gewoon automatisch op pauze, dus ik moest ook wel opnemen. Het was pas na zeven kilometer, maar ik voelde me dramatisch. Zo koud op de maag, je weet wel dat gevoel wat je hebt als je op het punt staat alles in je lichaam, inclusief je ingewanden, eruit te gooien via de mond.

Blijven rennen was de remedie en na twintig kilometer had ik slechts een minuutje nodig om weer bij zinnen te komen. Serieus, nog iets meer dan een kilometer extra en dan staat die halve marathon gewoon op mijn naam. Wie staat er 13 maart aan de finish in Den Haag?

Liefs,

Annemerel
Follow my blog with bloglovin

FOOD: Not so sugary snacks

Sinds ik nu bijna vijf weken zo min mogelijk toegevoegde suikers probeer te eten, is de hoeveelheid tussendoortjes die ik zonder schuldgevoel kan eten wel extreem geslonken. Geen chocola, geen bastognekoeken, geen autodrop, geen... nou je begrijpt hem vast wel.

Maar ik zou Annemerel niet zijn als ik toch nog lekker aan het genieten was. Maar dan wel verantwoord natuurlijk. Want de eerste weken nam ik in plaats van zoete snacks, gewoon een zak chips, en dat was prima, voor even. Ik bedoel, ik moest écht afkicken en als ik mezelf dan nog meer zou gaan ontzeggen.. dan was ik vast niet zover gekomen. Nu heb ik een paar lekkere tussendoortjes gevonden, die ook nog eens best wel verantwoord zijn.

De Egg White Omelette met kastanjechampignons. Ik at de eerste weken niet alleen erg veel chips, ik at ook dagelijks een paar eieren. Helemaal niet erg, als je het eigeel maar niet eet heb ik geleerd (van jullie!). In het eigeel zit erg veel cholestrol, en dat is niet erg, zo lang je er maar niet te veel van eet. Nou dat deed ik dus wel.

Een Egg White Omelette maken is super simpel. Je scheidt je eitjes, gooit het eigeel weg (of maakt er een lekker haarmasker van, ooit gedaan toen ik veertien was, m'n haar rook wel nog weken naar ei, haha) het eiwit meng je met wat melk, peper en zout. Pan verwarmen met (olijf)olie, beetje zout in de pan zodat het mengsel niet aan de bodem vast kleeft. Ei in de pan, net zo lang totdat de 'pannenkoek' los komt van de bodem, op een helft de champignons (die je van te voren al eventjes gebakken hebt met wat olijfolie), andere helft er overheen vouwen, nog heel eventjes in de pan, et voila! Heerlijk gezond (&slank!) snackje!

Iets anders (heel erg) foolproofs; wat Aziatische wokgroenten wokken met wat olijfolie en een snufje zout. Wil je helemaal gek doen, roer je er nog een beetje teriyaki saus doorheen en binnen drie minuten is jouw zeer verantwoorde tussendoortje klaar!

En last but not least, dit snackje is voor mij tegenwoordig dagelijkse kost. Een lekker appeltje, fijn in stukjes gesneden, wat kaneel eroverheen gestrooid, eventjes in de magnetron, en... genieten! Je kunt dit appelsnackje zo gek maken als je zelf wilt. Je kunt er ook nog wat rozijntjes doorheen doen, wat suikervrije slagroom naast serveren, of een appelflapje maken met wat bladerdeeg. Serieus, nog nooit zo iets makkelijks en lekkers gemaakt. Hier geniet ik dus tien keer meer van dan van een chocolademuffin. (En dat zeg ik niet omdat ik zuur ben dat ik geen suiker meer eet, maar dat zeg ik met m'n hand op m'n hart!)

Hebben jullie ook nog lekkere, leuke, makkelijke, gezonde, suikervrije snacks?

Liefs,

Annemerel
Follow my blog with bloglovin