Posts tonen met het label LOVE. Alle posts tonen
Posts tonen met het label LOVE. Alle posts tonen

zondag 19 juni 2011

LOVE: OYL

Photobucket

Organice Your Life (afgeleid van de woorden, Organic / Organize / Nice), is een online lifestyle magazine opgezet door één van Nederlands mooiste modellen, Lonneke Engel (o.a. van de Ralph Lauren reclames!) en één van m'n nieuwste online obsessies.

Met een prachtig team modellen worden er super mooie en interessante magazines gecreëerd. In de laatste issue bijvoorbeeld, houdt één van de meiden een gedetailleerd dagboek bij tijdens een detox, worden er tips gegeven voor organiseren en schoonmaken voor luie mensen, een interview met het super pretty model Anne-Marie van Dijk (ik ken haar nog van een interview in Elle Girl jaren geleden!), detox tips voor een clean skin.. Oh en van zulke leuke mooie meiden nemen we natuurlijk alles aan, toch?

Naast de magazines staat de website ook vol met hele fijne artikelen, allemaal in het teken van een gezond, verantwoordelijk, maar gelukkig leven. Oh en vraag je je af of Lonneke wel weet waar ze het over heeft? Ze is gecertificeerd gezondheidsconsulent, dus haar mag je gerust serieus nemen.

Organiceyourlife.com is zo'n heerlijke website waar je middagen lang heerlijk en verantwoord op kunt verdwalen.. Thanks Girls!

Liefs,

zaterdag 4 juni 2011

LOVE: Pineapple Sorbet

Photobucket

Na een ochtend vol stress.. deadline, deadline, deadline.. kwam daar iets voor elven nog een ander stressobject bij.. M'n blog deed het voor de zoveelste keer weer eens niet. Dit keer geen blogspotprobleem, maar m'n doorstuurservice lag er weer eens uit (derde keer dit jaar al!). Het bedrijf waar m'n domeinnaam en m'n hosting geregistreerd staan bleken een helpdesk te hebben die slechts tussen 9.00u en 16.30u op werkdagen bereikbaar is. Hallo? Internet is 24 uur per dag 7 dagen per week , toch?  Er waren geen medeslachtoffers traceerbaar en ook op de website van PCextreme was geen melding van een storing te vinden. Ik kreeg het toen toch echt wel een klein beetje benauwd. Maandag om 9.00u vlieg ik namelijk hoogstwaarschijnlijk ergens boven Europa. 

Maar na vriendelijke doch dringende telefoontjes naar een telefoonnummer waar alleen iemand aanwezig was van een ander hostingbedrijf en die er dus niks van af wist en niks anders kon doen dan de mensen van mijn bedrijf waarschuwen, en een paar mails kreeg ik een paar uur later van een twittervolgster het verlossende bericht, je site doet het weer! Yes.

En om dat te vieren.. maakte ik een ananas schoon, deed ik hem in de blender en legde ik het mengsel een klein uurtje in de vriezer en wat heb je dan? De meest pure en gezonde ananas sorbet die je je maar kunt voorstellen. 

Eigenlijk ben ik allergisch voor ananas, ik krijg van ananas, net als van appels, amandelen, groene kiwi's, te veel tomaat en nog wat andere voedingsmiddelen bultjes rond en in m'n mond. Een kriebelende neus, soms zelfs lucht te kort. Maar met een allergiepilletje en nadat het in de vriezer geweest is (vraag me niet waarom?) heb ik er gewoon helemaal geen last meer van. Oooh en gelukkig maar want dit is echt verschrikkelijk lekker! Tip!

Liefs,

vrijdag 27 mei 2011

DIARY: It's OK to like yourself sometimes

Photobucket

Mijn puistjes zijn dankzij mijn noodplan verbannen tot mijn kin. Daar spelen ze in de vorm van korstjes een klein beetje de baas, maar ik heb het gevoel dat ik aan het winnen ben. Ik ben twee dagen semi-vrij geweest en dat zie je in mijn ogen.. ik ben uitgerust. Mijn haar werkt mee, mijn nieuwe lipgloss van Dior staat me goed en ik heb some pretty exciting news (waar ik de eerst komende maand niks over mag zeggen!!) gekregen. Ik voel me goed en ik vind mezelf leuk vandaag.

En dat is niet slecht, dat is juist goed. Want hoe kan iemand anders jou nu leuk vinden als jij jezelf niet eens kunt waarderen? Gelukkig zijn met wie je bent en hoe je eruit ziet is echt de beste schoonheidstip die ik je kan geven.

Okee ik heb de afgelopen twee dagen verschrikkelijk gegeten, zo erg dat ik er zelfs weer hoofdpijn gekreeg. Okee ik heb me gistermiddag verschrikkelijk gedragen in de stad met m'n pinpas en moet nu totdat ik mijn salaris krijg (begin volgende week) echt op water en brood.. maar meisjes geld maakt niet gelukkig en twee dagen verschrikkelijk eten is af en toe ook gewoon geoorloofd. Ik weet nu in ieder geval wel weer waarom ik gezonder probeer te eten.

Oh en natuurlijk, over tien dagen ga ik op vakantie. Wie zou niet gelukkig worden, bij die gedachte alleen al?

Liefs,

donderdag 19 mei 2011

LOVE: Laura, Sushi & Sauvignon

Photobucket

Er zijn dingen die zijn zo ontzettend fijn, maar door een nog op te lossen raadsel doe je die dingen eigenlijk veel te weinig. Voor mij is dat afspreken met vriendinnen. Het liefst deed ik dat iedere dag, maar helaas zijn er verplichtingen die er voor zorgen dat ik er vaak niet eens één keer in de week tijd voor heb/maak. Such a shame...


Gisteravond had ik eindelijk weer eens een date met Laura. Hoewel de vorige keer, zo'n twee maanden geleden, we elkaar beloofden dat we binnen vier weken weer zouden afspreken, kwam dat er dus weer niet van terecht. Maar het mooie van mijn vriendschap met Laura is. Soms spreken we elkaar weken niet, maar als de één smst of belt, dan lijkt het bijna alsof we elkaar dagelijks spreken. Op het feit dat we elkaar dan verschrikkelijk veel te zeggen hebben na dan natuurlijk.

Goed, date met Laura, lekker eten bij NOH, een sushirestaurant in de Prinsestraat in Den Haag. Cadeautje van mij, want Laura is net als ik afgelopen week 22 geworden. Gewoon heerlijk relaxt met flesjes sparkling water met citroen en af en toe een fijn gerecht bestellen. Zo als mijn favoriet, de salade met tonijn, wasabi, avocado en bonito. Het was vier jaar geleden mijn eerste aanraking met de Japanse keuken en sindsdien droom ik hiervan. Na de salade werd natuurlijk een lading sushi besteld, om het vervolgens af te sluiten met een zeewier salade, edamame boontjes en grote tempura garnalen.

Het eten, hoe lekker ook, speelde vanavond niet de hoofdrol. Dat waren Laura en ik. Ken je dat, dat je mond zo over loopt van dingen die je nog wilt zeggen dat er drie gesprekken tegelijk worden gevoerd, dat je ogen tranen van enthousiasme, dat je bijna spierpijn krijgt van die verschrikkelijk grote glimlach die er om je mond zit.

Om 21.00u waren we uitgegeten, maar nog lang niet uitgepraat, dus liepen we de toeristische route (over het Binnenhof) naar het Plein om vervolgens neer te ploffen op een fijn verwarmd terras met goed uitzicht over het plein. Tussen de hilarische gesprekken met daarin uitspraken die Samantha van Sex and the City niet hadden misstaan, de Nieuw Zeelandse Sauvignon Blanc en de Van Dobben bitterballen door, spotten we Maxime Verhagen. En, gezellig dat we waren, probeerden we ook nog een glimp van onze Minister President op te vangen, helaas mislukt, maar mocht de pret niet rukken.

Het was zo'n avond waarop je grote plannen maakt voor reizen naar New York en Roadtrips door Europa, zo'n avond waarop ineens alles mogelijk blijkt. Zo'n fijne avond zonder zorgen voor de dag van morgen. Zo'n avond die je gewoon eigenlijk het liefst iedere avond zou hebben.

Liefs,

zaterdag 14 mei 2011

LOVE: May I present to you... my birthdayPRESENTS!

Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Ik hou van cadeautjes. Geven of krijgen, het geeft allebei voldoening, toch? Op een compleet verschillende manier. Maar eh, een mooie lach zien verschijnen op het gezicht van iemand die je lief is, tijdens het uitpakken van een door jou zorgvuldig uitgezocht cadeau, priceless! Goed, ik zal niet ontkennen dat ik toch ook wel heel erg leuk vind om zelf cadeautjes uit te pakken.

Dit jaar waren er eigenlijk geen verrassingen, het cadeautje van m'n vriend zocht ik bij Tiffany's uit op m'n verjaardag zelf, de tas van m'n zusje en m'n broertje wist ik niet, maar toen ik het tasje van de Bijenkorf zag wist ik het gelijk (wat iedereen heel bijzonder vond omdat ik het slechts één keer over de tas gehad had, weken geleden, en niet eens op een 'die wil ik hebben' manier, ik heb gewoon een zesde zintuig voor cadeaus raden). Het cadeau van m'n oma zocht ik ook uit op m'n verjaardag en de ring die ik van m'n ouders kreeg werd een week eerder in Berlijn uitgezocht.

Of cadeaus krijgen daardoor minder leuk wordt? Welnee! Ik krijg in ieder geval precies wat m'n hartje begeert. Goed, dat kwam er materialistischer uit dan bedoeld, maar jullie begrijpen m'n punt toch?

Wat jullie nu precies op die foto's zien? Het eerste cadeautje is het parelarmbandje van Tiffany's van m'n vriend. Vorig jaar kreeg ik de drie zilveren armbandjes, dit jaar koos ik voor het bijpassende parelarmbandje. Lang heb ik getwijfeld tussen een bijpassende ketting en dit armbandje, totdat m'n vriend zei.. ja die ketting draag je niet iedere dag, ik geef je liever iets wat je gewoon iedere dag draagt. Nou toen was de keuze snel gemaakt natuurlijk (waarom zei hij dat geen half uur eerder? Waarschijnlijk gunde hij mij m'n momentje in Tiffany's gewoon heel erg!)

Het tweede cadeautje is een luchtje wat ik van m'n oma's geld gekocht heb. Van Ladurée, van de macarons inderdaad. Het is eigenlijk een luchtje voor in huis maar ik vind dat je het ook gewoon op je kleding kunt spuiten, zolang je maar niet meer dan twee pufjes neemt, dan ga je namelijk de rest van de dag als wandelende parfumstok door het leven.

De tas is van de Bijenkorf en kreeg ik van Roos en Felix. In eerste instantie dacht ik, super leuke strandtas. Maar vanmiddag nam ik hem mee toen ik naar de fruithal ging en toen kwam 'ie toch eigenlijk ook wel heel erg goed van pas. Hij is echt groot! Strand/Boodschappentas dus! Ik zeg, deze zal van de zomer VEEL aan m'n arm bungelen.

En ten slotte de Arty ring van Yves Saint Laurent van m'n ouders. We liepen op de Kurfurstendamm in Berlijn langs Yves Saint Laurent en ik zei, ik wil naar binnen, ik heb een ring gezien en ik wil kijken of ze hem hebben. En ja hoor, ze hadden hem, en nog goedkoper dan dat ik dacht ook! Ik paste hem eerst met blauwe stenen, maar dat was toch niet zo praktisch, toen ik de witte om m'n vinger deed was 'ie gelijk helemaal van mij. Hij is werkelijk waar prachtig. Ik kan niet stoppen met staren naar m'n handen..

Zo en nu mag ik gaan sparen, want volgende maand is m'n vriend jarig en dan moet ik natuurlijk een minstens zo leuk cadeau voor hem hebben. Gelukkig zijn mijn ouders, broertje, zusje en oma in 2012 pas weer jarig, hoef ik me daar in ieder geval geen zorgen over te maken ;-)

Liefs,

vrijdag 29 april 2011

LOVE: Royal Fairytale


Hoewel mijn hart toch net iets sneller gaat kloppen bij het zien van de ondeugende Prince Harry, zou ik ook heus niet gelijk nee tegen Prince William zeggen, of nu ja gezegd hebben, want een rol als Camilla Parker Bowles zie ik toch niet helemaal zitten.

Ik zat dan ook vanaf kwart over elf vanmorgen met een grote pot thee en m'n lunch alvast binnen handbereik op de bank voor de TV. Ik kreeg al tranen in m'n ogen bij het zien van Kate en d'r jurk die in de auto gepropt werden.

De muziek was prachtig en gaf dat heerlijke Britse Koningshuis filmidee, de jurk was stunning, Kate was prachtig, evenals zusje Pippa en mama Carole. Oh en dat broertje van Kate, James, mag mij ook best wel een verhaaltje voor het slapen  voorlezen (ik googlede hem en verschillende bronnen zeggen dat hij homoseksueel is, iemand die daar het fijne van weet, kan ik gelijk stoppen met dromen zeg maar..).

Harry werd iedere keer precies in beeld gebracht als hij extra Goofy keek (of is dat gewoon zijn enige uitdrukking), oh en dan die vijf seconden waarin William Kate iets gaf wat leek op een knipoog..

Op dit moment heeft de balkonscène nog niet plaatsgevonden.. Ik hoop dat ik die nog meemaken, want ik mag straks naar m'n werk, maar ik vertrouw erop dat die scène ook nog wel tot in den treuren herhaald zal worden..

En hebben jullie ook gekeken? Wat vonden jullie van de jurk? Ook tranen bij jullie?

Liefs,

woensdag 20 april 2011

LOVE: Roosje

Photobucket

Roosje, sweet sixteen, ongelooflijk onschuldig, puur en breekbaar, maar tegelijkertijd zo wereldwijs, zelfstandig en verstandig.

Als ik met Roos in een vreemde stad ben en ik weet met kaart en al te verdwalen, dan is zij degene die rustig blijft en ons de juiste kant op wijst. Als ze zegt haar wiskunde niet te snappen en ik haar probeer te helpen, dan is zij degene die het binnen vijf minuten allemaal snapt en het mij uit moet leggen.

Zij laat me kennis maken met de bobble waterflessen, zij koopt alle hippe kleurtjes nagellak en ondertussen leent zij mijn Tiffany's ketting en m'n Chaneloorbellen. Het is dat we drie schoenmaten schelen en twee kledingmaten, anders zouden we continu bij elkaar shoppen.

Roos is kieskeurig en weet precies wat ze wil en denk maar niet dat ze voor iets minder zal gaan. Ze is perfectionistisch tot in het extreme toe, ze heeft de discipline van Anna Wintour en de benen van Kate Moss (in haar jonge jaren). Ze heeft de ogen van mijn vader, de tassentic van Mama (en mij) en de lippen, ja hoe ze daar aan komt dat vraag ik me nog steeds af.

Vandaag werd Roos zestien en helaas zal ik haar slechts vijftien minuutjes zien. Maar vanmorgen trakteerde ze Lily's Cupcakes op school (het mochten echt geen anderen zijn!), ik heb me laten vertellen dat ze een strokenrokje van spijkerstof draagt en haar nieuwe tas van Liebeskind. Ze schijnt het luchtje van Gucci (Flora) wat ik samen met m'n broertje voor haar gekocht heb, heel erg lekker te vinden en ik ga haar zo even lekker een kwartier lang knuffelen (en een stukje hazelnootschuimgebak eten).

Liefs,

dinsdag 19 april 2011

LOVE: Mama

Photobucket

Er is niemand, werkelijk niemand, die mij beter begrijpt, waarbij ik meer mezelf kan zijn dan bij mijn mama. 

Ik kan me geen betere, fijnere, lievere, mooiere, begripvollere, fantastischere moeder wensen dan mijn mama. Mama was altijd thuis, ging pas weer werken toen ik naar de middelbareschool ging. Mama leerde me mijn naam schrijven toen ik drie jaar was, knutselde iedere dag met me als ik dat graag wilde. Ze bracht me naar school en haalde me op, toen ik oud genoeg was om zelf naar school te lopen zat ze iedere dag om kwart over drie met thee en koekjes op me te wachten.

Op de middelbareschool dealde ze met al mijn puberale uitspattingen. Iedere scheldballade, iedere rotopmerking ging het ene oor in, het andere net zo snel weer uit.. want dat hoorde er bij.

Mama leerde me alles over de birds and the bee's zonder daar een heel ongemakkelijk groots ding van te maken. Ze ging met me mee naar de dokter voor de pil toen ik mijn eerste vriendje kreeg en zij was ook de eerste die wist dat ik überhaupt een vriendje had. Mama is niet al bijna tweeëntwintig jaar mijn moeder, ze is ook mijn beste vriendin.

Ieder probleem dat ik in mijn leven gehad heb, heb ik besproken met haar. Ieder aangeschaft kledingstuk in mijn kast heeft zij gekeurd (en op een paar uitzonderingen na allemaal goedgekeurd)! Ik zou me echt geen leven zonder mama kunnen voorstellen.

En ik ben dan ook zo dankbaar dat we vandaag haar vijftigste verjaardag in complete gezondheid mogen vieren. Het wordt een super mooie dag, en mama zal het sprankelende middelpunt zijn.. En zo zal het zijn.

Liefs,

zaterdag 16 april 2011

LOVE: Bobble

Photobucket

Sinds donderdagmiddag zit niet alleen mijn telefoon aan mijn hand vastgelijmd, ook zonder mijn vrolijke roze bobble zul je me niet meer spotten.

Normaal koop ik iedere keer maar weer waterflesjes van 1,50 op het station, of erger nog, ik vergeet in de drukte te drinken. Maar die waterflesjes zijn dus eigenlijk hartstikke fout. Ten eerste voor je portemonnee, ten tweede voor het milieu. Niet alleen kost het heel erg veel energie om flessenwater te produceren, wat dacht je van al dat plastic?

Mijn roze bobble (gekocht bij de Bijenkorf voor 11,95) heeft eigenlijk alleen maar voordelen. Als ik acht flesjes water koop heb ik de aanschaf prijs er al uit. Het water wordt gewoon gefilterd en hallo? Hebben jullie ooit zo'n leuk waterflesje gezien? Met het filter kun je ongeveer 300 waterflesjes filteren, dus over een nieuwe hoef ik me de eerste drie maanden geen zorgen te maken.

Oh en ja.. ook al zou dat filter helemaal niks doen, I don't care.. M'n waterflesje is roze!

Liefs,

maandag 11 april 2011

LOVE: Pretty Flowers

Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket

Okee, ieder seizoen heeft wel iets. In de zomer heb je de meeste kans op blauwe luchten, in de herfst zijn de bomen zo mooi oranje en in de winter kan er zomaar een witte laag over het landschap liggen. Maar de lente vind ik het mooist.. als het zonnetje schijnt en de bloemetjes beginnen te bloeien en overal ineens kleur opduikt.

Zelf ben ik absoluut niet goed in levende planten en bloemen. We hebben thuis welgeteld één levend groen ding staan en dat is een basilicumplant. Het is maar goed dat dat ding ontelbaar veel levens lijkt te hebben, want om de dag staat m'n plantje er levenloos en verschrompeld bij. Dan bedenk ik me 'Oja, die moet ik water geven' en de volgende dag vergeet ik dat weer, om vervolgens de dag daarna weer een zielig plantje aan te treffen. You get my point?

Maar mijn ouders zijn fantastisch met bloemen en planten. Onze tuin verandert in maart altijd in een groene oase en een paar weekjes later komt er steeds meer kleur. Ik kan uren kijken naar mooie bloemetjes oh en ze ruiken ook zo lekker! Het is jammer dat ik hooikoorts heb, want de geur van vers gemaaid gras, dat is toch de geur van Lente, vrijheid, zon en gezelligheid?

Liefs,

woensdag 6 april 2011

WEB: Loves

Photobucket
I LOVE GWYNETH, period. Ik werd verliefd op haar in Shakespeare in Love, ze is geweldig in Glee, ze heeft het meest fantastische lichaam (in my humble opinion) en haar website is fabulous! Iedere donderdag schrijft Gwyneth een artikel. De ene week heeft ze allerlei lekkere recepten, de volgende week vertelt ze over haar hotspots in Parijs. Ze vertelt over suikerverslavingen (heel erg goed en leerzaam stuk) en ze heeft ook altijd een 'expert' aan het woord en dat maakt het super interessant. Want het is dus niet alleen maar leuk, het is ook nog eens leerzaam. Gwyneth.. you gotta love that girl.


Photobucket
Kennen jullie Fashiolista al? Met de fashiolista love button kun je op vrijwel iedere website items 'liken/loven' en die items komen dan automatisch op jouw persoonlijke pagina terecht. In de balk rechts op mijn blog vinden jullie mijn profiel. Ik ben groot fan, want zo vergeet ik niet wat ik leuk vind en heb ik alles in een mooie collage staan. De zoekfunctie is ook heel erg fijn. Ben je op zoek naar een roze broek? Dan kun je daar naar zoeken op de homepage en dan vind je alle roze broeken die leden van fashiolista 'geloved' hebben. Oh en het is ook heel erg leuk om te zien wat bekende bloggers allemaal op hun pagina hebben staan, zo ontdek je ook nog eens super leuke items! Maar wel een waarschuwing, voordat je hier aan begint moet je wel iets van een kookwekker zetten, anders vergeet je te eten, te drinken en te slapen. 


Photobucket
Hebben jullie al Bloglovin' ? Via Bloglovin' kun je heel makkelijk weblogs volgens en krijg je alle nieuw geschreven artikelen mooi onder elkaar in een timeline. Iedere ochtend is Bloglovin' de eerste website die ik open en lees ik alle nieuw geschreven blogs. Ze hebben nu ook een applicatie voor de iPhone! Super handig, heel de dag door alle updates van mijn favoriete blogs in slechts één applicatie! & Volgen jullie mij al op Bloglovin?



Photobucket
Één van mijn favoriete tijdschriften van dit moment is Women's Health ik kan echt uren door dat tijdschrift bladeren en als ik daar mee klaar ben, dan ga ik naar de website. Op de website van Women's Health hebben ze over ieder onderwerp wat met gezondheid te maken heeft wel iets geschreven. Wil jij weten hoe je moet beginnen met hardlopen? Wil jij weten hoe yoga je kan helpen met gezondheidsproblemen? Wil jij weten wat je moet eten voor een platte buik? Ga naar de website van Women's Health, als er een gezondheidsbijbel zou bestaan, dan was dat Women's Health's website geweest!



En wat zijn jullie favoriete websites?

Liefs,
Annemerel
Follow my blog with bloglovin

donderdag 24 februari 2011

LISTS: Exciting

- Een hele ochtend en halve middag in bed liggen met het laatste seizoen van Gilmore Girls,  ontbijten/lunchen met een chocolade muffin en geen greintje gevoel van schaamte of spijt voor het nietsnutten en de slechte suikers.

- Het nieuwe album van Avril Lavigne dat een dag voor m'n wintersport ineens geleaked blijkt en dat natuurlijk een half uur nadat dat nieuws bij mij binnen kwam, al op m'n iPhone staat.

- Lauwwarm water met citroen, iedere morgen voor m'n ontbijt. Voorheen at ik iedere ochtend een grapefruit, maar dat gaat best vervelen, en weet je hoe duur dingen zijn, en hoe irritant het is om die dingen schoon te maken? Volgens Sabine heeft een glaasje water met vers citroensap dezelfde werking als grapefruit, te weten, vochtafdrijvend en stimuleert de vetverbranding.

- Vijf Gigabyte aan nieuwe muziek voor de wintersport en drie compleet nieuwe afspeellijsten.

- Het feit dat ik vanmorgen met plezier, en helemaal uit mezelf de stofzuiger pakte en het hele appartement van stof ontdeed. Het begint al echt als (deels) van mij te voelen.

- Nieuwe afleveringen van Gossip Girl en Glee

-  Het besef dat ik morgenochtend na het ontbijt op wintersport ga en pas weer op zondag zes maart voet op Nederlandse bodem zal zetten.

Liefs,

dinsdag 22 februari 2011

FOODIE: Smoothh

Photobucket


Ik wil al jaren een blender, maar m’n moeder zei altijd nee, want we hadden al zoveel apparaten op het aanrecht staan, en in welk kastje moesten we de blender opruimen? Dus, heel logisch, één van de eerste huishoudelijke apparaten die we kochten, was een blender!

Mr. Blender en ik zijn vanaf dag één gelukkig samen. Iedere ochtend, na m'n halve grapefruit of glaasje citroensap, maak ik een shitload met fruit schoon, gooi het in de blender met een klein beetje half volle melk erbij (soja durf ik nog niet zo goed.. vraag me niet waarom) en met één knop op de knop, ben ik twintig seconde later een heerlijk sapje rijker (evenals een heleboel vitaminen en een ontbijtje wat me tenminste de eerste twee uur van de dag heerlijk vult!) 

Ik wil nooit mee iets anders :)


Liefs,

maandag 21 februari 2011

LOVE: Details & Enlightment

Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket


Het huisje is zo ontzettend licht en dat is fijn en geweldig voor het tekort aan Vitamine D dat ik de afgelopen maanden heb opgelopen (mijn oude kamertje is net een grot, qua staat waar hij in verkeerde, maar ook de hoeveelheid licht die er binnen kwam). Maar eh... zojuist baalde ik dat m'n zonnebrillencollectie nog in het ouderlijk huis verblijft.. want al dat wit, dat zorgt wel voor een heerlijk skipiste effect!

Helpt het feit dat we nog geen gordijnen hebben natuurlijk ook wel fijn mee. Vannacht had ik prachtig uitzicht op een volle maan die de hele slaapkamer verlichtte en ook de straatverlichting zorgt voor een hoeveelheid licht die ik ’s nachts eerlijk gezegd niet in mijn kamer wens.

Of ik daardoor niet kan slapen? Oh nee hoor, maak je geen zorgen. Ik slaap nog in de meest drukke trein! Misschien wel wat onrustiger.. de nachten lijken langer, gek he? En het heeft ook voordelen, ik word veel eerder wakker! Als we gordijnen krijgen zouden we er eigenlijk een systeem op moeten zetten die de gordijnen om een uurtje of half acht, acht uur, ligt een beetje aan mijn werkrooster, opent.. Ik kan geen natuurlijkere wekker bedenken!

Waar die hoeveelheid licht ook erg goed voor is.. foto’s! Iedere vijf minuten die ik vrij ben loop ik met m’n spiegelreflex door het huis, die ik ein-de-lijk mee durf te nemen. Tijdens het verhuizen en klussen heb ik het gedaan met m’n oude Sony Cybershot en ik dacht echt dat het prima was, maar nu ik weer herenigd ben met m’n lieve Nikon weet ik, dat er niks boven een goede spiegelreflex gaat!

Liefs,

donderdag 17 februari 2011

LOVE: Genesis & Our Bodies

Lieve, lieve lezers, ik wil jullie vragen onderstaande brief van m'n fabulous friend Genesis aan haar prachtige lichaam te lezen.
Dear body,
First of all, I love you. With all your scars, dents, bumps and hairs in places where I don't want them. You're imperfect, and that's okay. I do love you. I love how healthy and energetic you are, especially when fed well and given enough rest. I love your sensitivity, because it reminds me I should take care of you the best that I can. You keep me conscious of your needs.
I love how you become more athletic with every mile run, with every yoga position I notice you become more limber, creating a curvy silhouette. I see lines of elongated, strengthened muscles in places I'd never thought I'd see them. My shoulders, my legs, even my abdominal muscles are coming in, a beautiful pattern of flesh and bones underneath the bronzed skin. It makes me feel so empowered, so strong and happy.
I never thought I'd say it, with all my disordered eating crap and self-loathing as a teen, but I truly love you. You are my vessel and my shrine. My playground, my instrument, my place of residence and my journey. You are mine, and you are loved. Fuck that you're imperfect. The best things are just that.
So I don't strive for perfection. But I have vowed to take the most excellent care of you I possibly know how. And I still try to uphold that vow the best I can.
I will treat you with exercise, wether it'd be strenuous and exhausting or leisurely and relaxing. I will listen to you, read your signs. I will also reach beyond your limitations; I will expand the realm of what you are capable of. Even in that, I will make sure never to push you too much, because you are as much the pupil as you are the master -- I have much to learn from you.
I will spoil you with healthy foods and luxurious treats; I will strive for purity and love in my diet as much as my approach to life in general. I will provide what you need more than what you desire, but your desires will never go completely ignored. I will keep you well-fed; you will get all the nutrition you need. But if you crave so, I will supply delicious coffee, rich desserts and greasy take-out. I don't believe I will damage you with those --it can do you good every once in a while.
Don't you worry - I pay attention to your requests. I will never again eat anything you are not in the mood for and I will never ever again let you starve. I will let you rest and I will let you dance, run and jump when you need it. I will indulge with long baths, sunlight, sex, massages, smooth body lotions, intoxicating fragrances. Every endorphin- and adrenalin-rush I can give you, you will receive.
I come bearing the humility and gratitude of a servant, as well as the power and guidance of a master. You are my temple, and I will treat you like one.
Love & Yours
Begrijpen jullie nu waarom Genesis één van m'n meest dierbare vriendinnetjes is?! Ik had het niet beter kunnen verwoorden en ik ga het daarom nu ook niet eens proberen. Wel wil ik met jullie graag m'n eigen filosofie delen.

Volgens mij moet je eerst van je lichaam houden, voordat de liefde wederzijds zal zijn. Je moet investeren, je moet bewegen, maar niet overdrijven. Je moet gezond eten, maar jezelf ook niet alles ontzeggen. Je moet jezelf in balans brengen, je leven, je lichaam. En je moet geduld hebben, want als je al tijden ongezond leeft, kun je niet verwachten dat je binnen twee weken tien kilometer kunt hardlopen en je je weer zo fit als een hoentje voelt!

Natuurlijk zal niet ieder lichaam na een bepaalde periode geheel genezen zijn door goed voor jezelf te zorgen, maar ik denk dat er heel veel mensen bij gebaat zullen zijn. Als ik om me heen kijk hoeveel lieve, mooie, slimme mensen hun lichaam vergooien door zich ieder weekend weer vol te gooien met alcohol, of waarbij fruit en groente niet één dag van de week op het menu staat. Die pakjes sigaretten per dag roken, of die de laatste keer sportkleding droegen tijdens gymles op de middelbare school, vijf jaar geleden. Gezellige mensen, die zo'n druk sociaal leven hebben dat ze geen tijd meer hebben voor zichzelf, mooie mensen die zichzelf nooit mooi genoeg vinden.

Ik ben zelf al aardig op weg, als zeg ik het zelf. Ik leef sinds 1 januari heel bewust. Dat wil niet zeggen dat ik nooit meer iets eet wat ongezond is, want dat doe ik nog steeds meerdere keren per week. Maar ik geniet ervan, ik weet wat ik eet. Als ik een stuk chocola neem, dan weet ik van te voren hoeveel chocola ik ga eten, en ik stop ook als ik die hoeveelheid op heb. Als je me dat zes weken geleden verteld had dat ik dat kon, had ik je midden in je gezicht uitgelachen.

Ik eet weer suiker, geen grote hoeveelheden en ook niet iedere dag, maar doordat ik een maand lang vrijwel niks van suiker gegeten heb, heb ik nu na een klein beetje al genoeg. Mijn lichaam komt weer in balans. Door het voedsel dat ik eet, de kilometers die ik hardloop en de video's van Tracy Anderson. 

Zou ik dit jaar mijn goede voornemen in een nieuwe levensstijl kunnen omzetten? Only time will tell... maar voor nu voelt het heel erg goed.

Liefs,

woensdag 16 februari 2011

FOODIE: Salad

Photobucket

Ik hou van salades. Niet alleen omdat ik geen makkelijkere maaltijd ken om te bereiden, of omdat het gezond is, maar omdat ik het oprecht, echt lekker vind. Lekkerder dan patat met pindasaus, mits met de juiste ingrediënten bereid natuurlijk.

Mijn laatste liefde? Veldsla met rucola. Tomaatjes, pijnboompitjes, avocado, parmezaan en caesardressing. DELICIOUS!

Wat moet er in jullie perfecte salade zitten? Gaan jullie liever voor een frisse salade, of met een romige dressing? Inspire me!

Liefs,

zondag 13 februari 2011

LOVE: Born This Way

Photobucket

Lady Gaga was niet mijn ding. Ik snapte niet dat mensen serieus met plezier luisterden naar haar nummers als Love Game en Paparazzi. Tegenwoordig ben ik fan. De omslag? Die kwam bij het nummer There's Nothing Else I Can Say. De officiële switch kwam na de aflevering in Gossip Girl. Alejandro stond vorig jaar hoog in m'n top tien favoriete nummers, de artiest waar ik in 2010 het meest naar luisterde was Miss Gaga en het album waar ik dit jaar het meest naar uitkijk is Born This Way, inderdaad van Lady Gaga!

Gister werd eindelijk de gelijknamige eerste single van het album uitgebracht. Ik keek er de hele week al naar uit, maar op de dag zelf dacht ik er eigenlijk niet veel meer aan. Totdat ik in de auto zat rond een uurtje of vijf 's middags, en een nummer op de radio hoorde wat een mix was tussen Madonna en Gaga.

De eerste drie keren dat ik het nummer luisterde moest ik een klein beetje wennen. Ik bedoel, I love Madonna, maar dit was Gaga en niet Madonna. Maar na een paar keer luisteren was ik verslaafd. Vrijdagavond twitterde ik al dat als ik het nummer die avond vijftig keer geluisterd, dat dat een understatement zou zijn. Inmiddels heb ik hem minstens 100x beluisterd op de officiele site van Lady Gaga.

Nu is mijn vraag, ben ik de enige die dit nummer verschrikkelijke fabulous vind en die nu echt niet meer kan wachten tot het nieuwe album op 20 mei?!

Liefs,

vrijdag 11 februari 2011

DIARY: If I Was A Rich Girl

Photobucket
Photobucket

Een garage waarin auto's van meer waarde staan dan bij de gemiddelde BMW of Mercedes Showroom. Een verzameling wijn waar menig driesterrenrestaurant jaloers op zal zijn een terrein wat je zou kunnen aanzien voor een compleet dorp en waar de Beckhams jaloers op zullen zijn. I've seen it all.

Maandag moest ik werken op een 'feestje' een get together on monday van een bekende van m'n werk. Ik was al gewaarschuwd voor de hoeveelheid auto's die de man bezat en voor de grootheid van zijn huis, maar serieus, dit verzin je gewoon niet.

De gasten werden ontvangen in de garage A.K.A. showroom. Daar stonden de grote Engelse en Amerikaanse klassiekers en (natuurlijk) de Bugatti Veyron, de Mercedes McLaren, de Maybach.. lieve meisjes, ik kan me heel goed voorstellen dat jullie dit helemaal niks zegt, maar met een aan auto's verslingerde familie zoals die van mij, wordt je dat zelf vanzelf ook wel. Ik stond in ieder geval de eerste tien minuten met m'n mond wagenwijd open en ik had het veel te druk met kwijlen om dat door te hebben.

De gasten druppelden binnen, het authentieke draaiorgel (meer dan honderd jaar oud) werd aan het werk gezet, de champagne vloeide (natuurlijk) en de gasten stonden, gelukkig, óok met grote ogen naar de auto's te kijken. Ben ik dus niet de enige die een beetje licht in het hoofd werd bij het zien van al die auto's.

De gastenlijst was een mix van Amsterdam Oud-Zuid en grote bazen van verzekeringsmaatschappijen met hun vrouwen. Oh en een ontzettend leuke, Italiaanse, op mannenvallende danser die meedoet aan So You Think You Can Dance.

Na de champagne vertrokken de gasten naar het huis van Meneer X. Meneer X, de eigenaar van dit alles, wil best met zijn volledige naam op internet, zolang ik zijn adres gegevens niet vermeld. Maar toch, ik houd het liever bij Meneer X, dat zegt mijn gevoel.

Goed het huis van Meneer X was natuurlijk net zo moeilijk te vinden op dat immens grote terrein als dat het indrukwekkend was. Want indrukwekkend was het. Zo ook de kelder. Een typisch Zuid Europese wijnkelder. En daar zaten de gasten, aan een lange bourgondischetafel. Wij serveerden de gerechtjes en zorgden dat de glazen met wijn (van honderden euro's per fles) gevuld waren.

Aan het eind van de avond was er een grote emmer vol met wijn uit glazen die niet gedronken was. Met pijn in m'n hart keek ik ernaar. Ik zag daar dus een Chanel 2.55 tas liggen. Man wat zonde. Maar daar mocht ik dus niet aan denken. Zelf mochten we ook een flesje opentrekken en Meneer X zou wel een chauffeur regelen die mij in m'n eigen auto thuis zou brengen. Maar goed, ik ben nog steeds een klein beetje op m'n alcoholdieet (bevalt eigenlijk best goed) en ik dronk dus netjes een half glaasje wit en een klein druppeltje rood, ik propte er nog twee Van Dobben kroketten in en ik vond mezelf wel weer klaar om achter het stuur te duiken.

Het was niet in de laatste plaats een bijzondere avond, om niet in al te veel krachttermen - die ik graag zou willen gebruiken - te vervallen.

Liefs,

zondag 6 februari 2011

LOVE: Daddy

Photobucket
(Papa en ik, wintersport 2010)

Vroeger zei ik altijd "ik wil een vriendje dat tenminste de helft van de handigheid van m'n vader in zich heeft". Papa kon namelijk altijd alles. Was m'n computer kapot, wist mijn vader hem te repareren, al kostte het hem drie volle dagen. Was m'n armbandje gebroken, papa had wel een maniertje om het probleem op te lossen. Snapte ik m'n wiskunde niet, papa kon het me altijd uitleggen.

Ik kon me niet voorstellen dat er ooit iemand zou zijn die genialer was dan mijn vader en ik moet zeggen.. eigenlijk is dat gevoel er na bijna tweeëntwintig jaar nog steeds. Papa weet nog steeds altijd alles het beste, en ik vertrouw hem nog steeds blindelings.

Maar m'n vader is ook gewoon cool. Hij leest Grazia (en vindt het zeer waarschijnlijk niet leuk dat ik dit feit met jullie deel), hij weet het verschil tussen een mascara en een oogpotlood. Hij weet dat Viktor en Rolf in een ver verleden voor H&M hebben ontworpen, hij wil niet dat ik het huis uit ga omdat hij m'n iMac dan moet missen. En hij is z'n mannelijkheid nog lang niet verloren.

Of ik op hem lijk? Daar zijn de meningen over verdeeld. Een eigenschap die we delen is onze vastberadenheid om de doelen die we onszelf stellen te behalen. Als ik tegen mezelf zeg 100 kilometer hardlopen deze maand, dan gebeurt dat, blessures, tijdnood, weersomstandigheden, het kan allemaal, maar m'n doel zal ik halen. Papa heeft dat ook, die zit bijna dagelijks op de hometrainer, en als 'ie een dagje mist moet hij de dag daarna twee keer zo lang, om maar even een voorbeeldje te geven.

Vandaag vieren we het heugelijke feit dat papa 54 jaar is geworden, maar niet dat hij zich 54 voelt. Mannen van z'n eigen leeftijd zijn oude mannetjes, hij voelt zichzelf nog minstens twintig jaar jonger. En dat is goed; want je bent de leeftijd die je jezelf voelt.

Happy Birthday Daddy!

Liefs,

donderdag 3 februari 2011

LOVE: Rose

Photobucket
Photobucket
Photobucket

Klein Roos wordt groot, met d'r hakken torende ze zojuist centimeters boven mij uit, en dat is gek. Gelukkig is ze platvoets nog steeds die anderhalve centimeter kleiner.. ben benieuwd of ze die nog gaat inhalen, ik hoop het stiekem niet, want dan is ze echt m'n kleine zus niet meer.

Roos heeft vanavond een Gala en dus poederde ik haar vol met MAC, smeerde ik haar wangen vol met Bobbi Brown, hing ik Chanel in haar oren, besproeide ik haar met Versace en wurmde ik haar in d'r toch wel iets wat strakke nieuwe Lipsy jurkje. Haar haren rolde ik in een knotje en een klein uurtje later was ze ready to party.

Het liefst zou ik Roos de hele dag aankleden en optutten, ze is zo'n heerlijk popje. Maar helaas, dat voorrecht heb ik alleen tijdens dit soort gelegenheden, anders kan ze het namelijk heel goed zelf. Zien jullie het al voor je, als ik later zelf een klein meisje heb, in wat voor prinsesentoestand die de helft van haar leven zou verkeren. Och, en mochten er nou alleen maar jongetjes uitkomen, dan heb ik bij voorbaat al medelijden met die arme kleinen.. Die mogen niet voetballen, maar die moeten op ballet. Hahaha.

Liefs,