DIARY: Skiing (PART I, Leaving)

De nacht in m'n bed in het ouderlijk huis doorgebracht. Hoewel AL m'n spullen nog gewoon in m'n oude knalroze kamertje staan, voelt het toch gek. Ik had niet verwacht dat ik dit zou zeggen, maar nu heb ik dus heimwee naar ons nieuwe huisje. Gek, hoe snel je je aan dingen kunt hechten. Of misschien had ik gewoon ook een beetje heimwee naar m'n vriend, die niet met ons mee gaat naar Oostenrijk.

We stappen straks, na het ontbijt, in de auto en m'n vader zal ons naar een klein dorpje over de grens in Oostenrijk brengen. Roos is er al klaar voor, papa pakt de laatste dingen in, mama maakt ontbijt oh en ik, ik zit natuurlijk te bloggen en krijg straks stress, omdat ik op het laatste moment ineens de helft vergeten blijk te zijn in te pakken. Dat is namelijk altijd het geval. Felix gaat niet mee, die figureert deze week als waakhond.. Dus mochten jullie zin hebben om m'n iMac te komen stelen, hij waakt als een hond en verder is het net een sluwe kat ;-), een gewaarschuwd mens telt voor twee, niet waar?

Ik heb er zin in. M'n iPhones kunnen niet wachten (uiteindelijk toch maar besloten om m'n oude iPhone ook vol te zetten met muziek, stel je voor dat m'n batterij er halverwege ineens mee stopt?). Ik heb de hele nacht Gilmore Girls gekeken, dus er is geen twijfel over mogelijk, ik zal onderweg heerlijk slapen.

Nu rest er slechts nog één angst.. de angst voor het breken van een been of eh.. erger. Ik weet niet waar die angst ineens vandaan komt, want ik ben al jaren niet eens onschuldig gevallen. Ach.. ik moet nu zo mutsen.

It will be a blast :)

Liefs,

Annemerel
Follow my blog with bloglovin