vrijdag 28 mei 2010

Traveling equals Drama


Ik ben een drama in de auto, met het OV kan ik ook vaker niet dan wel overweg en nu ga ik jullie vertellen dat ik te voet ook helemaal niet zo fantastisch ben.

Ik had gister mijn tentamen en ik had me prima voorbereid. Niet op het tentamen zelf, maar op de weg die ik moest lopen naar de tentamenzaal. Ik zou gaan lopen, want metro's vind ik vies en ik weet nooit precies hoe ze werken (zal vast niet lastig zijn, maar ik heb vanwege de stank een zekere desinteresse). Natuurlijk regende het net op het moment dat ik wilde gaan lopen pijpenstelen. Ik probeerde de H&M voor een paraplu, maar de H&M dacht waarschijnlijk 'het is bijna zomer, dan heb je geen paraplu nodig..' dus ik had twee keuzes, veranderen in een verzopenkatje of me over mijn metro-haat heen zetten.

Ik besloot voor het laatste te kiezen. Ging allemaal prima, ik hoefde maar vier haltes dus hoefde niet eens na te denken welke metro ik zou kiezen (ze gingen namelijk toevallig allemaal naar die halte) en het ging nog relatief snel ook. Totdat ik uit de metro stapte en niet meer wist waar ik was. Op mijn kaartje die ik van Google Maps had geprint stond het metrostation niet en mijn iPhone had ik net uitgezet omdat ie bijna leeg was, dus die kon me ook niet helpen.

Uiteindelijk heb ik het gevonden, vijf minuten voor het tentamen begon (ik stapte 35 minuten daarvoor uit de metro). Ik ben in de tussentijd gevallen (voet ligt open en Marc Jacobs ballerina is voorgoed geruïneerd), ik heb mijn lunch weggegooid (omdat ik echt geen trek meer had door al die spanning), ik ben chagrijnig, ik ben moe, ik ben gestrest.. en nou ja nog 1000000 factoren waardoor ik mijn tentamen verpest heb (1 daarvan is dat ik niet goed genoeg geleerd heb, maar ook daar heb ik weer 100000 redenen voor).

De terugweg was echter nog een stukje erger. De regen was inmiddels gestopt en ik besloot toch maar te gaan lopen. Maar ik deed iets heel erg stoms, ik vertrouwde op mijn neus. Ik liep en ik liep maar door.. eerst langs Artis, toen langs een park.. en ik negeerde de bordjes waarop stond dat ik voor het station linksaf moest, nee ik moest gewoon rechtdoor, die bordjes waren gek.

Als ik dit nu lees denk ik, "die bordjes zijn gek Annemerel? Meen je dat nou serieus? Jij bent gewoon helemaal gek. Die bordjes staan daar toch zeker niet voor niets." Op een gegeven moment liep ik dood en ik zag alleen nog maar water om mee heen, was ik op een eiland ofzo? Ik besloot toch maar mijn bijna lege iPhone aan te zetten en te kijken waar ik was. Toen ik zag waar ik was schrok ik beetje. Ik stond inderdaad op een soort van eiland en ik stond helemaal aan het eind van het eiland, vraag me niet hoe ze het noemen.. maar op de straatnaambordjes stond nog steeds centrum, dus ik dacht dat ik nooit zo heel erg ver kon zitten.

Ik voerde het Centraal Station in op mijn telefoon en wat bleek.. Nog 45 minuten lopen naar CS. Nee? Serieus? 3,5 kilometer? Ik heb over 30 minuten mijn trein nodig..

Fuck mijn neus! Fuck 3,5 kilometer! Fuck 45 minuten! Fuck mijn ballerina's! Fuck mijn zware tas! Ik ga gewoon rennen. Toen ik uiteindelijk op een punt kwam waar ik het Centraal Station kon zien liggen kon ik alleen maar heel erg opgelucht zuchten. Uiteindelijk was ik er in precies 23 minuten. Ruim op tijd voor mijn trein, nog precies 7 minuten om een taartje te halen bij Starbucks te halen. Niet omdat ik het verdiend had, maar meer een beetje om mezelf te verwennen.

Liefs,
Annemerel
Follow my blog with bloglovin

13 opmerkingen:

  1. Het zat je niet mee zeg! Knap dat je dat hebt gered in die tijd! Ik zou waarschijnlijk hebben opgegeven en denken: gewoon de volgende trein!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Jij rent snel! Ik zou ook de volgdende trein hebben genomen!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Haha die bordjes zijn gek!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Dat taartje was helemaal terecht. Verdiend vanwege de enorme prestatie om in 23 minuten dat station te halen. You go girl!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. het zit je nooit echt mee in het verkeer he? en het taartje heb je helemaal verdiend ;)!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ik ben net zo erg hoor!! Heb een keer een uur gedaan over een stukje van 5 minuten en dat was mijn eerste werkdag. Hopelijk heb je een voldoende voor je tentamen!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Soms zit alles tegen! Jezelf verwennen mag dan wel :)

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Jahaaa de frambozen/witte choco taart! :D

    Ik kan geloof ik een blog vollullen alleen maar over mijn blunders. Ik denk dat op een dag mijn leven verfilmd gaat worden voor een soap. Dus je bent niet de enige gelukkig :)

    Maar naar is het wel. Hopelijk valt het mee en heb je gewoon een 6je gescoord!

    Fijn weekend, liefs

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Die taart ziet er zooo lekker uit! Trouwens, vind je een iphone een echte aanrader? Ik zit er al een tijdje over te denken een te kopen...

    BeantwoordenVerwijderen
  10. haha, echt leuk geschreven! de aller eerste keer dat ik naar de uva moest dacht ik ook van, ohh dat vind ik wel! dus niet. heb een uur gelopen. :')

    BeantwoordenVerwijderen
  11. die taart ziet er zo lekker uit dat ik er honger van krijg!

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Nog iets waar dat hardlopen goed voor was/is, haha.

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Ja ik vroeg me ook al af of het een bepaalde app is, waarmee je dat invoert hoe ver je nog moet lopen. Handig! Een Iphone lijkt mij ook geweldig, maar heb mijn abbo nog 1,5 jaar.. :(
    Wel sneu voor je dat je reis-drama's hebt, maar ik weet zeker dat je hierdoor later wel meer de weg weet en dat je hierdoor heel veel leert te navigeren :P

    BeantwoordenVerwijderen